در این سال‌ها با کاروان امام حسین(ع) همراه بودیم

پای مکتب او نشستیم و چند درس مهم را با هم مرور کردیم

از عقل و عشق گفتیم

از مأموریت او در زندگی گفتیم

از مقام والایش سخن گفتیم

از الگو بودنش صحبت کردیم

از دوستی با او حرف زدیم

و لبیک یا حسین را زمزمه کردیم

جمله‌ای با صدای امام خمینی(ره) مثل اذان موذن زاده در گوشم است که گفتند: “محرّم و صفر است که اسلام را نگه داشته است. فداکاری سید الشهدا سلام الله علیه است که اسلام را برای ما زنده نگه داشته است”

واقعا اگر نبود شور و حال محرّم، اسلام جز یک دین انفرادیِ در حاشیه، چه بود؟ و کجا اتحادی این‌گونه صورت می گرفت؟

اما این شور و حال و جمعیت حاضر در مراسم عزاداری‌ها و مخصوصا تاسوعا و عاشورا در کربلا را هر انسان آزاده ای در هر کجای دنیا ببینید متوجه می شود واقعا خبری است ورای خبرهای دیگر

برای که این‌قدر عزاداری می کنند!؟

این جمعیت در این بحران جهانی کرونا یعنی چه!؟

چه چیز مهم‌تری وجود دارد که این سیلِ جمعیتِ مردمی بی خیال همه چیز هستند و برای او سوگواری می کنند!؟

امام حسین(ع) که بود؟

اسلام چه دینی است که مردی به نام حسین همه‌ی آنچه داشت را فدای آن کرد؟

اسلام چه دینی است که این میزان و اینچنین طرفدارانی دارد؟

و این است معجزه‌ی امام حسین(ع) که در این عصر سر بیرون آورده است و هر سال پُر رنگ تر می شود

عزاداری بر حسین یعنی صالح‌ترین و از طرفی شجاع‌ترین امام در زمان خود که مورد بدترین ظلم و ستم قرار گرفت، معیاری برای شناخت دوستداران او که یعنی ما در سمت کم هستیم اگر حق باشد و درک می کنیم آنچه بر او گذشت

به هر حال خودمان را بازی ندهیم، این دنیا روزی به پایان می رسد، هر که باشیم و هر کاری کنیم، موفق‌ترین فرد روی زمین هم که باشیم باز هم باید برویم. آخر می‌دانی!، خنده دار نیست سرگرم بودن به این دنیایی که آخرش تمام می شویم و هیچ چیز آن را با خود نمی بریم!؟؛ با همه‌ی موفقیت هایی که در زندگی کسب می کنیم بودن در مسیری درست از ملزومات سفر زندگی هر یک از ماست

بنابراین بیداری که راه امام حسین(ع) می‌بخشد یک بیداری با ارزش است آن هم از جنس نور با کلیدواژه های ارزشمندی مانند:

“طرفدار مظلومان بودن حتی اگر کم باشند

طرفدار حق بودن حتی اگر طرفدار زیادی نداشته باشد

طرفدار دین و اسلام واقعی بودن حتی اگر ظاهرسازی از آن زیاد شده است و یا بسیاری با نام اسلام به مردم بد کردند و اسلام واقعی را زیر سوال بردند”

این موضوعات مسائلی دور از دنیای شخصی من و تو دیگران نیستند؛ دیده‌ایم‌ و می‌بینیم حتی برخی از افرادی که به خوبی آنها را می شناسیم هم خود را طرفدار این راه می دانند اما با شناختی که نسبت به آنها داریم برعکس عمل می کنند

نباید فراموش کنیم که روبه‌روی امام حسین(ع) افرادی نبودند که ادعای دین و اسلام نداشتند، نه، آنها هم مدعی دین و اسلام بودند، اما دین و اسلام آنها کجا و دین و اسلام امام حسین(ع) کجا

کاروان هنوز در حال حرکت است، مقصد رضای خدا و صعود به دنیایی بالاتر است

در مسیر کاروان هوا گاهی مه آلود می شود، گاهی طوفانی، آنچه مهم است گم نکردن راه است تا به مقصد رسید.

۱۴۰۰/۵/۲۹

منبع:

مأموریت+/ مقالات محمد کارگر مزرعه ملا