به کجا می کشیم ای که تو آن آنِ منی
پنهانِ پیدای توئم؛ پیدای پنهانِ منی
ماندم عجب در کار تو، این من چه بودم ساختی؟
این عقل و عشق و روح و تن؛ هان از چه بر هم بافتی؟
تبعید من بهرِ چه بود؛ بر این زمینِ بی ستون؟
پی نوشت: وجود ما معماییست حافظ؛ که تحقیقش فسون است و فسانه/ حافظ
۱۳۹۶/۳/۲۰
منبع:
مأموریت+/ شعرهای محمد کارگر مزرعه ملا