هر چیزی حدی دارد و اگر حد هر چیز را رعایت نکنیم دچار ضرر و زیان های مختلف می شویم

در انجام مأموریت‌مان در زندگی و رسیدن به خواسته ها^{*اهداف، رویاها و آرزوها*} و موفقیت های بزرگ نیز همین امر دخیل است

کمال‌گرایی و کمال‌طلبی چیز خوبی است و در برخی مقالات قبل اشاره هایی به آن داشته ایم که کارهایی که انجام می دهیم کیفیت بالایی داشته باشند و مدام در ابعاد مختلف زندگی^{*شخصی، خانوادگی، کاری و اجتماعی*} خود پیشرفت کنیم و از خود قبلی‌مان بهتر باشیم اما در این مورد یک نکته ی مهم را نباید فراموش کرد

وقتی به موفقیت هایی می رسیم نباید فراموش کنیم حس آن موفقیت ها را خوب بگیریم و قدر هر یک از آن موفقیت ها را بدانیم نه اینکه چشم ها را ببندیم، برخی ضعف های جزئی را بیشتر از آن موفقیت، مورد توجه قرار دهیم و دوباره سریعا به سمت رسیدن به خواسته های بعدی مان قدم برداریم بدون آنکه قدر خودمان، دیگران و آن موفقیت را به خوبی دانسته باشیم و از درون هم رشد کرده باشیم، مثل کسی که مدام به مقصد خود فکر می کند و هیچ لذتی از مسیر پیش رویش نمی برد و بسیاری چیزها را از دست می دهد غافل از اینکه مسیر به اندازه‌ی رسیدن به مقصدِ نهایی و چشم انداز مهم است؛ هر چند مسیر پیش روی ما و عملکرد ما و یا دیگرانی که در نقش های مختلف^{*پدر، مادر، فرزند، پرسنل، شرکای کاری، مشتریان و…*} در کنارمان هستند آن‌طور که باید بی‌عیب‌ونقص و ایده‌آل ما نباشند

یکی از دلایل شاد نبودن، زندگی نکردن در زمان حال و استرس های امروزه همین موارد است، رسیدن و رسیدن و رسیدن و قانع نبودن و درک نکردن آنچه باید در این مسیر به واقع درک شود و اتفاق بیفتد

یادمان باشد زندگی مسابقه دومیدانی نیست، در زندگی به آرامش رسیدن و با آرامش قدم برداشتن خیلی مهم است و پذیرش و درک آنچه در دنیای اطرافمان در جریان است نیز مهم‌تر

دقت کرده ای دست اندازهای جاده هایمان را!؟ بهشان می گویند سرعت‌گیر؛ هیچ راننده ای از آنها دل خوشی ندارد، همین که می آییم با سرعت بیشتر مسیر خود را ادامه دهیم یکی از آن دست اندازهای عجیب و غریب جلوی راهمان سبز می شود و ما را مجبور می کند سرعت خود را کم کنیم

در مسیر زندگی نیز همین آش است و همین کاسه و این موضوع مانند دست اندازهای جاده‌ها حکمتی دارد، خودمان سرعت خود را کم نکنیم در برخی مواقع خداوند سرعت‌مان را کم می کند تا به قول معروف بیش از اندازه دور بر نداریم چون ممکن است به خودمان و دیگران آسیب بزنیم؛ تا زمانی هم که این درس مهم را متوجه نشویم این اتفاق به شیوه های مختلف مدام تکرار می شود تا به خوبی آن را درک کنیم چرا که بیشتر ما رانندگان خوبی در جاده ی زندگی نیستیم؛ بیا با هم روراست باشیم، این یک حقیقت است که باید آن را بپذیریم، همه ی ما برخی اوقات جوگیر می شویم، مغرور می شویم، خودمان را گُم می کنیم، فکر می کنیم خیلی حرفه ای هستیم، سطح استانداردها و کیفیت عملکردمان را خیلی خیلی بیش از اندازه بالا می بریم، بیش از حد به خودمان و دیگران سخت می گیریم و با سرعت مسیر زندگی را ادامه می دهیم در صورتی که باید مراقب خودمان باشیم که خودمان خودمان را گول نزنیم و برخی چیزها را در مسیر زندگی و موفقیت با این کمال‌گرایی و کمال‌طلبی منفی از دست ندهیم

اگر این موضوع را به خوبی درک کنیم، پس از رسیدن به موفقیت ها کمی تأمل می کنیم، سطح توقعاتمان را کمی پایین تر می آوریم، از خودمان و دیگران تشکر و قدردانی می کنیم و از طرفی بعد از رسیدن به موفقیت ها بیش از اندازه سرعت خود را بالا نمی بریم و باوقار و فروتنی کامل مسیر خود را به سمت چشم اندازمان ادامه می دهیم؛ پس از مدتی متوجه می شویم دیگر سرعت‌گیری در مسیر پیش‌روی‌مان در زندگی دیده نمی شود چون معمار هستی^{*خداوند*} به این نتیجه رسیده است که ما بلدیم مسیر خود را با چه سرعتی و چگونه ادامه دهیم چون به هدف رشد درونی و ظرفیت درونی رسیده ایم

کمال‌گرایی و کمال‌طلبی و رشد و پیشرفتِ صحیح و مداومِ خود، موضوعات مهمی در مسیر انجام مأموریت‌مان در زندگی و رسیدن به خواسته ها می باشد و اگر نکته های این مقاله را رعایت کنیم به خوبی می توانیم از فواید آنها بهره‌مند شویم.

هرگاه آنچه را خواستی نشد آنچه را شد بخواه و هرگاه آنچه را خواستی نشد آنچه را هست سخت مگیر/ امام علی(ع)

گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع؛ سخت می گیرد جهان بر مردمان سخت کوش/ حافظ

۱۴۰۰/۱۱/۱

منبع:

مأموریت+/ مقالات محمد کارگر مزرعه ملا