قضاوت – مأموریت+/ مأموریت ما موفقیت شما است.

گاهی بهتر است ندانیم فلانی کیست

بازیچه‌ی دستِ دنیا هست یا که نیست

گاهی بهتر است کنجکاوی نکنیم

در زندگیِ کسی که سرنوشتش مثلِ من و تو نیست

گاهی بهتر است قضاوت نکنیم

کفشِ دیگران که به پای من و تو نیست!

گاهی کبک سر به زیرِ برف بودن بد نیست

در زمانه‌ای که حالِ زندگیِ دیگران مثلِ من و تو نیست

گاهی سهمِ باغ علفِ هرز هم می‌شود

اما باغبانی زمین که با من و تو نیست

اوست ستار العیوب، اوست پنهان کننده‌ی عیوب

کار کارِ اوست، کار من و تو نیست!؟!

ای خدا, تو باران باش و بر فهمِ ما ببار

نپرس کاسه‌های خالی از آن کیست

ما را بفهمان که هر کس معمارِ زندگیِ خودش است

دخالتِ بی‌جای ما مایه‌ی شرمندگیست

تاریخ نگارش شعر: ۱۳۹۷/۳/۱۴

^{– – –}

^پی^‌^نوشت:

^{یاد دارم که در ایام طُفولیّت مُتَعَبِّد بودمی و شب‌خیز و مُوْلَعِ زهد و پرهیز. شبی}^{در خدمتِ پدر}^{رَحْمَهُ اللهِ عَلَیْ}^هِ^{نشسته بودم و همه شب دیده بر هم نبسته و مُصْحَفِ عزیز بر کنار گرفته و طایفه‌ای گردِ ما خفته. پدر را گفتم: از اینان یکی سر بر نمی‌دارد که دوگانه‌ای بگزارد. چنان خوابِ غفلت برده‌اند که گویی نخفته}^{‌اند که مرده‌اند. گفت: جانِ پدر,}^{تو نیز اگر بخفتی به از آن که در پوستینِ خلق افتی}

^{نبیند مدّعی جز خویشتن را}^{؛ که دارد پرده‌ی}^{پندار در پیش}

^{گرت چشمِ خدا}^{بینی ببخشند}^؛^{نبینی هیچ‌کس عاجزتر از خویش}^{/ سعدی- از حکایات گلستان}

^{کسی پیش من در جهان عاقل است؛ که مشغول خود وز جهان غافل است/ سعدی}

^{هر که پا کج می}^‌^{گذارد ما دلِ خود می}^‌^{خوریم؛ شیشه}^‌^{ی ناموسِ عالم در بغل داریم ما/ صائب تبریزی}

^{زبان را مگردان به عیب کسان؛ که خود عیب داری و مردم زبان/ منتسب به فردوسی}

^{هر که به خود مشغول است دلیل است که در خود گنج}^‌^{ها یافته است، هر که به دیگران مشغول است دلیل است که مفلس است و بیکار/ این متن گفته شده از معارف سلطان ولد فرزند مولانا است}

^{و گفت: هر که به احوالِ خلق مشغول شد حالِ خویش ضایع کرد/ ذکر شیخ ابوعثمان مغربی}

^{بپرهیزیم از اینکه درباره}^‌^{ی مردم تنها بر مبنای لحظه}^‌^{ای از زندگی}^‌^{شان داوری کنیم/ آندره ژید}

منبع:

مأموریت+/ شعرهای محمد کارگر مزرعه ملا

شما اینجا هستید: مأموریت+/ محمد کارگر مزرعه ملا/ دفتر شعر