فاصله چیزی است که در روابط هر یک از ما اهمیت دارد

برخی اوقات زیاد از حد نزدیک شد به آدم ها حتی از سر محبت، ممکن است فکرهای عجیب و غریب را در ذهنشان به جریان بیندازد

واقعا هم راست گفته اند که برخی حرف ها را باید با طلا نوشت و از قدیم گفته اند “دوری و دوستی”؛ منظور از این سخن حفظ روابط در یک فاصله ی مشخص است نه اینکه به کُل از آدم ها و آنهایی که دوستشان داریم دور شویم

فاصله ی مناسب داشتن در هر نوع رابطه ای لازم است:

“روابط خانوادگی در هر نوعش: همسر، فرزند و یا فرزندان، پدر، مادر، برادر، خواهر و…

روابط کاری و با پرسنل و همکاران و حتی اگر برای کسب و کاری کار می کنیم با رئیس و مدیر و همکاران خود

روابط اجتماعی با همسایگان و مردمی که با آنها مراوده^{*نشست و برخاست*} داریم

و با دوستان”

این فاصله باعث می شود احترام و حرمت ها و حریم خصوصی خودمان و  همچنین افراد حفظ شود و هر رابطه ای در جایگاه محترم خودش باقی بماند

همه در زندگی دچار این ماجرا هستیم

حتی ماهاتما گاندی هم در یکی از نامه ها به همسرش گفته بود: “خوبِ من، هنر در فاصله هاست، زیاد نزدیک به هم می سوزیم و زیاد دور از هم یخ می زنیم”

بله، حفظ فاصله ی مناسب با افراد مختلف زندگی مان باعث می شود روابط سالم تر و پایدارتری داشته باشیم و رعایت نکردن این مورد دلیل شکست بسیاری از روابط مهم و ارزشمند در زندگی ما می باشد

اما یک استثناء نیز وجود دارد و آن این است که هر چقدر می توانی رابطه ی خود را با خداوند و اولیای خدا نزدیک تر کن، به آنها پیله کن و دست از سرشان برندار، آنها به تو کمک می کنند تا به پروانه ای زیبا تبدیل شوی و تا رسیدن به قله ی موفقیت یاریت می کنند

بیش از این، این مقاله را کش نمی دهم، آنچه مهم است به وضوح مشخص است و موضوع بسیار مهمی در ابعاد مختلف زندگی^{*شخصی، خانوادگی، کاری و اجتماعی*} هر یک از ما می باشد

“همدیگر را دوست داشته باشیم، به همدیگر عشق بورزیم اما نه چسبیده به هم، بگذاریم باد میان ما بوزد/ جبران خلیل جبران”.

۱۳۹۹/۶/۲۱

منبع:

مأموریت+/ مقالات محمد کارگر مزرعه ملا