چگونه با ترس ها مقابله کنیم؟

سفره ی دلمان را برای چه کسی باز کنیم؟
1398-12-09
چگونه کسب و کار خود را در این اوضاع نجات دهیم؟
1398-12-09

چگونه با ترس ها مقابله کنیم؟

این روزها که تب و تاب بیماریِ جدیدی در کشور و در همه جای جهان گرم شده است

خیلی از ما دچار ترس های زیادی شده ایم

ترس از اینکه مبادا به این بیماری دچار شویم و یا حتی عزیزانمان دچار این بیماری شوند

و این “ترس” همانطور که پزشکان می گویند باعث ضعیف شدن سیستم و قدرت ایمنی بدن شده و فرد را بیشتر در معرض بیماری و بهبود نیافتن قرار می دهد

اما چاره چیست؟

سری به دنیای موفقیت بزنیم تا ببینیم راهکار موفقیت در این روزها که خیلی از افراد با ترس و استرس این بیماری دست و پنجه نرم می کنند چه چیزهایی است تا یکی از مهم ترین راه های جلوگیری از ورود این بیماری یا هر نوع بیماری دیگر را به بدن خود و عزیزانمان بگیریم

اول از همه باید بدانیم ترس چیست و چرا در وجود انسان به وجود می آید: ترس نشانه ی یک خطر است که ممکن است آن خطر واقعا وجود داشته باشد و یا وجود نداشته باشد و بیشتر ترس های ما جدا از وجود داشتن خطر به خاطر ناآگاهی ما نسبت به یک موضوع است و یا بزرگنمایی بیش از اندازه ی آن موضوع

چرا ترس در وجود ما وجود دارد؟ چون باعث می شود احتیاط را رعایت کنیم و کاری انجام ندهیم که بعدها پشیمان شویم، بنابراین برای حفاظت از خود به مقداری ترس لازم است، یعنى به مقدارى که خطر وجود دارد باید از خود محافظت کنیم و نه بیشتر و زیاده روى درست نیست

وقتی هر یک از ما در یک محیط ناشناخته و تاریک قرار داشته باشیم چون نمی دانیم در آن تاریکی چه چیزهایی ممکن است باشد و هیچ آگاهی نسبت به آن محیط تاریک و ناشناخته نداریم باعث می شود بترسیم و فکر و خیال های منفیِ زیادی کنیم که خیلی از این فکر و خیال ها واقعیت ندارند، اما هیچ یک از ما وقتی در شب در اتاق خود چراغ ها را برای خواب خاموش می کنیم نمی ترسیم، چرا؟ چون میدانیم در محیط اطرافمان چه می گذرد و نسبت به آن شناخت داریم

بنابراین اولین عامل برطرف نمودن ترس و استرس، بالابردن آگاهی خود نسبت به هر موضوعی می باشد و در خصوص این مورد خاص یعنی بیماری کرونا بهترین راه این است که آگاهی خود را نسبت به آن بالا ببریم. اما یک شرط دارد و آن این است که: “از منابع درست و معتبر آگاهی کسب کنیم نه از منابع اشتباه، شایعات و بزرگنمایی های بی اساس که یک عده با قصد تخریب روحیه ی ما مردم این کار را می کنند و یک عده نیز از روی جهل و ناآگاهی و ادای دایه ی دلسوزتر از مادر در آوردن را که هر خبر منفی را بدون اینکه کوچکترین تحقیقی کنند برای دیگران می فرستند و باعث می شوند عزیزانشان و مردم بیشتر به عواقب ترس و استرس این بیماری دچار شوند”

دومین کاری که باید بعد از کسب آگاهیِ درست انجام دهیم این است که اقدام کنیم، از قدیم گفته اند: “پیشگیری بهتر از درمان است” و واقعا که این سخن چه سخن ارزشمندی است. رعایت نکات بهداشتی در زمینه ی این بیماری که شستن به موقع و درست دست ها و دست نزدن به دهان، بینی و چشم، فاصله مناسب از افراد مشکوک به بیماری و افراد بیمار، تا حد ممکن در مکان های شلوغ حضور نداشتن، تقویت سیستم ایمنی بدن با تغذیه ی مناسب، و… اقدامات بعدی که همه ی ما آن موارد را می دانیم در این خصوص می باشد

پس از این می رویم وارد مرحله سوم می شویم: حال که آگاهیِ درستی کسب کردیم، اقدامات لازم را برای پیشگیری انجام دادیم قطعا به میزان بسیار زیادی ترس و نگرانی در ما کاهش خواهد یافت، حال مشغول زندگی می شویم و شادی را بیش از پیش چاشنی زندگی خود و عزیزانمان می کنیم. باید روحیه ی خود را قوی نگه داریم چراکه در این مرحله قوی بودن تنها گزینه ی پیش روی ماست؛ همانطور که پزشکان گفته اند افراد شاد کمتر دچار بیماری می شوند که بحث علمی آن که شادی باعث چه تغییرات مثبتی در بدن ما می شود را در اینجا مطرح نمی کنیم، اگر دوست داشتید می توانید به این مقاله مراجعه کنید

مرحله ی چهارم یک مرحله ی مهم است: کار دیگری که می توانیم انجام دهیم این است که از تاریخ درس بگیریم، به خداوند توکل کنیم و دعا کنیم؛ ایمان در زندگی انسان معجزه ها می کند، چون بارها خودم این موضوع را دیده ام می گویم. همانطور که می دانیم هیچ برگی بدون اجازه ی خداوند از درخت نمی افتد و مسبب بسیاری از اتفاقات بد به خاطر رعایت نکردن یک سری اصول و قواعد در زندگی انسان، خود انسان است؛ باید توجه داشته باشیم که خداوند جلوی خیلی از اتفاقات و حوادث بد را می گیرد اما هر از چند گاهی هم خداوند جلوی بروز برخی اتفاقات و حوادث را که مسببش خود انسان است را نمی گیرد تا ما به خودمان بیاییم و کمی از بازیچه ی دست دنیا شدن فاصله بگیریم و خداوند را دریابیم و فکر کنیم به پایانمان در این کره ی خاکی، چون هیچ کدام از ما عمر حضرت نوح(ع) را نداریم، داشته باشیم هم آخرش تمام می شود، یادمان نرود ما در این دنیا هستیم تا چند صباحی را زندگی کنیم و بعد به منزل ابدی خود کوچ کنیم، این موضوع چیز پیچیده و عجیب و غریبی نیست اما فراموشمان می شود، درگیر دنیا می شویم و وقتی اتفاقی می افتد که جان ما را تحدید می کند آن وقت به خودمان می آییم تا بیشتر حواسمان را جمع کنیم، هر چند خیلی از افراد گوششان به این حرف ها شنوا نیست*می‌گویند: اینها فقط افسانه‌های پیشینیان است/ انعام- ۲۵- قلم ۱۵- مطففین- ۱۳*، فقط به این دنیا باور دارند*این زندگى دنیا جز سرگرمى و بازیچه نیست/ عنکبوت- ۶۴* و اصلا اعتقادی به این جور مسائل ندارند*آنان حق را هنگامى که سراغشان آمد تکذیب کردند ولى به‌زودى خبر آنچه را به باد مسخره مى‌گرفتند به آنان مى‌رسد و از نتایج کار خود آگاه مى‌شوند/ انعام- ۵*، اما تاریخ به نوعی تکرار می شود، علم و تکنولوژی پیشرفت می کند و تنها افراد جدید جایگزین گذشتگان می شوند و در این بین انسان های روشن دل به این موضوعات فکر می کنند، در مسیر حق قرار می گیرند تا دچار خسران عمر نشوند؛ یک زندگی جاویدان کجا و نهایت صد و بیست سال عمر در این دنیا کجا. بنابراین توکل به خداوند و دعا به ما آرامش می دهد و در روزهای سخت کمکمان می کند؛ “ریشه ی قوی شدن دل توکل بر خداست/ امام علی(ع)”، “دعا بلای که نازل شده و بلایی که هنوز نازل نشده است را دفع می‌کند/ امام سجاد(ع)”

از پرفسور مجید سمیعی نقل قول می کنم تا منبع موثق علمی باشند بر این سخن که: “تأثیری که دعا کردن بر سلامت مغز دارد با هیچ چیز قابل مقایسه نیست. در طول روز دعا کنید حتی اگر شده برای ده دقیقه”

دیگر چه کاری می توانیم انجام دهیم؟ به مرحله پنجم می رویم؛ امیدوار بودن به آینده، داشتن هدف و چشم انداز در زندگی و فکر کردن به آنها و در تلاش بودن برای رسیدن به آنها می تواند جلوی فکرهای منفی را به ذهن مان بگیرد. اصولا ذهن به گونه ای است که نمی تواند خالی از فکر باشد و این افکار دو حالت دارند یا ۱- منفی هستند و یا ۲- مثبت؛ وقتی به چیزهای مثبت فکر نکنیم بر حسب عادت دلمان می خواهد به چیزهای منفی فکر کنیم و درگیر آنها شویم، فکرهای منفی هم مثل باتلاق می مانند، هر چه بیشتر در آنها دست و پا بزنیم بیشتر به پایین فرو می رویم اما فکرهای مثبت نه تنها نمی گذارند وارد باتلاق فکرهای منفی شویم بلکه ما را از جاهای زیبا عبور می دهند و باعث رشد و تعالی هر یک از ما نیز می شوند. “تنها دلیل برای بیشتر ما که رویاهایمان را زندگی نمی کنیم این است که زیادی به ترس هایمان راه داده ایم/ لس بروان”

بنابراین اگر این پنج مرحله ی طلایی را به درستی پشت سر بگذاریم قطعا ترس و استرس به میزان بسیار زیادی در ما کاسته می شود:

۱- بالا بردن آگاهی خود نسبت به موضوعی که در ما ترس و استرس ایجاد نموده است آن هم از منابع درست و معتبر

۲- اقدام کردن در جهت رفع آن ترس و انجام پیشگیری های لازم به کمک آگاهی های کسب شده از منابع معتبر

۳- شاد بودن و روحیه ی خود و اطرافیان را قوی نگه داشتن

۴- توکل به خداوند و دعا کردن

۵- امیدوار بودن به آینده، داشتن هدف و چشم انداز در زندگی و فکر کردن به آنها و در تلاش بودن برای رسیدن به آنها می تواند جلوی فکرهای منفی را به ذهن مان بگیرد

این موارد را رعایت کنیم پس از مدتی آب هم در دلمان تکان نمی خورد

اما اگر قرار است افرادی از این بیماری بترسند چه افرادی بهتر از پزشکان که در تماس نزدیک با بیماران هستند!؟، آنها که بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند، اما این قشر زحمت کش و پُرتلاش هیچ موقع این سنگر را خالی نکرده اند و با قدرت پشت خاکریز خود ایستاده اند تا جان مردم کشورمان را حفظ کنند، جای تشکر دارد

بنابراین با رعایت آنچه گفته شد ترس از میان خواهد رفت، این امتحان الهی نیز تمام خواهد شد و دوباره همه چیز روال عادی خود را طی خواهد نمود.

۱۳۹۸/۱۲/۹

منبع:

مأموریت+/ مقالات محمد کارگر مزرعه ملا

 

 

کمپین"دست های مهربان" سایت مأموریت+.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *