باران باش

و ببار

باریدنت چیزی از تو کم نمی کند

وقتِ آن رسیده است که عشق، محبت، شادی، دلگرمی، آرامش و دیگر ویژگی های مثبت خودت را با دیگران تقسیم کنی

این روزهای خیلی ها تشنه اند

تشنه به بارانی از جنس تو

آفتابِ پُر حرارتِ افکار منی، بدبین بودن به آینده، اشتباهات، ناامید شدن و خیلی چیزهای دیگر، سرزمین درونی و بیرونی خیلی از انسان ها را نزدیک است به کویر تبدیل کند

اما تو ببار

چون وقت باریدن توست

تو برای باریدن بارانی شده ای

تو برای باریدن از جنس باران شده ای

شنیده ای که گفته اند: “برای چراغ همسایه ات هم نور آرزو کن، بی شک حوالی خانه ات روشن تر خواهد شد!؟”، بارانی که باشی تفاوتِ زیادی با آن نور ایجاد نمی کنی، بی شک حوالی خانه تو این بار سرسبزتر می شود

خیلی ها تشنه اند

تشنه به بارانی از جنس تو

که بر هر یک از آنها بباری و بگویی: “تو دوباره می توانی بلند شو- تو می توانی مسیرت را ادامه بده- طاقت بیار درست میشه- اشتباهت این بود اصلاحش کن- تو مقصر نیستی اما نباید جا بزنی و…”

به آنها بگو: “این روزها که ساز ناله ی خیلی ها کوک است، به آن سازهای ناموزن و آزاردهنده توجهی نکنند”

بگو: “در این جور مواقع یک گوشِ ت را در و یک گوشِ ت را دروازه کن. تو خودت خوب می دانی در مسیر موفقیتی، دلیلی ندارد به بادها توجه کنی، بگذار سریع از تو رد شوند، چون تو کوهی نه برگی خشک در باد که به این طرف و آن طرف بروی؛ تو کوهی و قدرتی که از تو کوه ساخته است ایمان به خداوند بزرگ است، مابقی چیزها همه بهانست”

قطره های باران تو بر زمینِ ذهن، افکار، باور و نگرش های آنها که تشنه ی بارانی از جنس تو هستند می نشینند و به مرور زمان سرزمین درونی و بیرونی آنها را سرسبز می کنند

و آنها خواهند گفت: “باران که تو باشی، قسمت من رویش است”

و چه چیز از این بهتر!؟

پس باران باش

و ببار.

چترها را باید بست

زیر باران باید رفت

فکر را، خاطره را، زیر باران باید برد

با همه مردم شهر، زیر باران باید رفت

دوست را، زیر باران باید دید

عشق را، زیر باران باید جست/ سهراب سپهری

۱۳۹۶/۱۲/۱۱

منبع:

مأموریت+/ مقالات محمد کارگر مزرعه ملا