در بطن زندگی که باشی همه چیز آن را به خوبی درک می کنی، همه‌ی زوایای آن را

متوجه می‌شوی

برخی روزها و ساعت ها همه چیز خوب است و برخی روزها و ساعت ها نه، به نوعی بد به نظر می رسد و احساس خوبی نداری

برخی روزها و ساعت ها حال خوبی داری و برخی روزها و ساعت ها نه، کسل و کلافه ای

برخی روزها و ساعت ها در کسب و کارت همه چیز بر وفق مراد است و برخی روزها و ساعت ها نه، به هم ریخته به نظر می رسد

برخی روزها و ساعت ها رابطه ات با خانواده، دوستان و همکاران و دیگر افراد جامعه خوب است و برخی روزها و ساعت ها نه، موضوعاتی پیش می آید که روابط را به مرز باریکی از بگو مگو می رساند

و این روال زندگی است، این بالا و پایین های فکری، روحی، جسمی، خانوادگی، کاری و اجتماعی برای انسان طبیعی هستند

متأسفانه در بیشتر مواقع آنچه که به ما در مورد زندگی و رسیدن به خواسته‌ها^{*اهداف، رویاها،آرزوها*} و موفقیت گفته می شود همه‌ی جوانب آنها نیست

درست است که در مسیر موفقیت به یک سری موفقیت ها و خواسته‌ها می رسیم و مسیر خود را ادامه می دهیم اما حالت های فکری، روحی و جسمی و مسائل و مشکلات و چالش‌های مختلف دیگری نیز در میان این مسیر وجود دارند که به هر حال و به دلایل مختلف پیش می آیند

اینجا هنر آن است که با آنها کنار بیاییم، مسائل و مشکلات و چالش‌های پیش آمده را بپذیریم، در واقعیتِ آن حقیقت بمانیم- یعنی نه موضوع را بیش از حد بزرگ کنیم و نه از کنار آن بی‌تفاوت و ساده عبور کنیم، بلکه کارهای درست و لازم را برای حل آن انجام دهیم و با خود بگوییم “این نیز بُگذرد”، تا دوباره خورشید زندگی‌مان از پشت ابرها بیرون بیاید و بیش از پیش شروع به تابیدن کند

همه‌ی ما و مخصوصا همه‌ی افراد موفق با این موضوعات روبه‌رو هستیم و آنچه در این کشمکش‌های مختلف باقی می ماند، استقامت، رشد و پیشرفت مداوم ما در تمام ابعاد زندگی^{*شخصی، خانوادگی، کاری و اجتماعی*} است

بیا با هم این مسیر شگفت‌انگیز را ادامه دهیم

زندگی را به معنای واقعی زندگی کنیم، بیاموزیم و به آموزه هایمان عمل کنیم، عشق بورزیم، محبت کنیم، زیبایی‌ها را ببینیم و به سمت سعادت و کمال رهسپار باشیم

همچنان مأموریتمان را در زندگی انجام دهیم

و مانند گذشته از این به بعد نیز ردپای خوبی از خود در جهان به جای بگذاریم و آن را روشن‌تر از قبل کنیم چرا که جز این، کارِ بسیار مهم و با ارزش دیگری در این دنیا نداریم.

در کفِ دستِ زمین گوهر ناپیدایی است

که رسولان همه از تابشِ آن خیره شدند

پی گوهر باشید

لحظه‌ها را به چراگاه رسالت ببرید

و من آنان را به صدای قدمِ پیک بشارت دادم

و به نزدیکی روز و به افزایشِ رنگ

به طنینِ گُل سرخ، پشتِ پرچینِ سخن های درشت/ سهراب سپهری

۱۴۰۰/۶/۱۲

منبع:

مأموریت+/ مقالات محمد کارگر مزرعه ملا