وصل به اصل شدهای؟، یا که معلّق شدهای؟
غوطهوری در آسمان!، لنگرِ خود کجا بِری؟
زیر پایت روی زمین، نقطهی فرودِ توست ببین
چاره نمیکند دوا، دردِ معلّقِ تو را
لنگر خود بزن زمین، به خانهی آدم و حوّا بیا
غرق نمیشوی نترس، خُشکیِ تو راهِ انبیاء
تاریخ نگارش شعر: ۱۳۹۷/۲/۲
منبع:
مأموریت+/ شعرهای محمد کارگر مزرعه ملا
شما اینجا هستید: مأموریت+/ محمد کارگر مزرعه ملا/ دفتر شعر