قلم را در دست بگیر

بگذار هر چه که باید از قلبت تراوش کند, به صفحه کاغذ چکد

دل کاغذ تنگ است برای کلماتی که بر رویش نیستند و انتظار آنها را می کشد

اما خواهشی دارم

“زیبا بنویس”

بگذار سفیدی کاغذ به زیبایی کلماتت آراسته شود تا قلب کاغذ آرام گیرد و قلب کسانی که آن را نگاه می کنند و آنها را می خوانند روشنایی یابد.

۱۳۹۲/۹/۵

منبع:

مأموریت+/ مقالات محمد کارگر مزرعه ملا