گویی بهار نخستین روز آفرینش است، هوا که معتدل می‌شود و خورشید نیرویش را بازمی‌یابد طبعیت تصمیم به نو شدن می‌گیرد تا دوباره شکوفا شود و ما هم جزئی از آن هستیم برای نو شدن و تولدی دوباره

نوروز نماد رویش و تحول، حرکت و پویایی، نونگری و نواندیشی و نوسازی، سرزندگی و آفرینش است که همراه با دگرگونی طبیعت وجود ما نیز با آن متمایل به تغییر می‌شود و تازگی می‌گیرد

نیاکان ما از دیرباز اولین روز سال را نوروز می‌نامیدند و آن را گرامی می‌داشتند چون بهار بهترین فصل سال شناخته می‌شد و همه چیز به سمت نو شدن و شکفتن می‌رفت برای آغازی نو

هنوز هم رسم بر همین است و شوق زندگی با اولین روزها و ماه سال چندین برابر می‌شود و در بین اقوام و سرزمین‌های مختلف رونق دارد

ز کوی یار می‌آید نسیمِ بادِ نوروزی؛ از این باد ار مدد خواهی چراغِ دل برافروزی^{/ حافظ}

برای اینکه همچون بهار شکوفا شویم نیاز است پس از اینکه به ظاهر خود و خانه و وسایل آن رسیدیم و آنها را پاکیزه و مرتب و نو نمودیم به اندیشه‌های‌مان هم رسیدگی کنیم و آنها را رنگ و رویی تازه دهیم تا در ظاهر و باطن نو شدن را تجربه کنیم

اما نو چیست و کهنه چه چیز؟ هر آنچه از جنس روشنایی‌ست و باعث بهبود و رشد و حال خوبِ خودمان و دیگران می‌شود نو است و هیچ وقت کهنگی به خود نمی‌گیرد و هر آنچه که باعث ناخوشی خودمان و دیگران می‌شود و جلوی نو شدن را می‌گیرند کهنه هستند و بی‌فایده و دور ریختنی؛ در نو شدن رویش و تازگی‌ست، در کهنگی در جای خود ماندن و عقب افتادگی. بنابراین برای اینکه نو شویم باید با اندیشه‌های خوب و سازنده قدر عمر و زندگی‌مان را بدانیم و از آنها به بهترین شکل بهره‌مند شویم

چو امکانِ خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست؛ مجالِ عیش فرصت دان به فیروزی و بهروزی^{/ حافظ}

وقتی با همه رفتار خوبی داشته باشیم، بودن‌های‌مان را بیشتر قدر بدانیم، کدورت‌ها را کنار بگذاریم، همدیگر را ببخشیم و از هم حلالیت بطلبیم، به دید و بازدید هم برویم، دست آشتی و یاری به هم دهیم، باعث امید و خوشحالی هم شویم، برای هم آرزوهای خوب داشته باشیم، به یکدیگر هدیه دهیم، دلیل حال خوب هم شویم، از خداوند طلب بخشش کنیم و شکرگزار باشیم از تمام داشته‌هایی که به ما داده است و به طبیعت برویم و دیگران را هم به این کارها تشویق کنیم نو شدن و تازگی برای همه ممکن می‌شود

همین‌هاست که باعث می‌شود زندگی جریان داشته باشد و سال خوبی را آغاز کنیم، سالی که در کنار هم بودن‌های‌مان انگیزه‌بخش باشد برای هم؛ برای خانواده‌ی‌مان، دوستان‌مان، همسایگان‌مان و دیگر افراد جامعه که با آنها در تعامل هستیم. زمان می‌رود، گاهی هم زمان می‌برد اما دانه‌های پُر ثمری که می‌کاریم روزی مثل گذشته سبز می‌شوند و جوانه می‌زنند

وقتی این نکته‌ی طلایی را به خاطر داشته باشیم که “همه چیز از خودمان شروع می‌شود” و پیش قدم باشیم در انجام کارهای خوب, همیشه می‌توانیم بهترین‌ها را در زندگی تجربه کنیم و باعث شکوفایی خودمان و اطرافیان‌مان شویم و روزهای درخشانی را برای هم بسازیم, در دنیایی که پُر از معجزه و شکوه آفریده شده است؛ اگر نوع اندیشه و نگاهمان همیشه تازه باشد آن وقت هر کجا که باشیم و هر شرایطی که داشته باشیم هر روز و هر لحظه برای‌مان می‌تواند نو باشد و بهاری “هر روز برای ما نوروز است/ امام علی(ع)”، تا زمانی که در سفر زمینی‌مان هستیم و پس از آن نیز دوباره زندگی دیگر را تجربه خواهیم کرد که بسیار نوتر و بهتر از این زندگی‌ست, به شرط آنکه در اینجا با ذهن و دلی که معطر است از اندیشه‌ها و نیت‌های خوب روزهای‌مان را به خوبی گذرانده باشیم و کارهای خوب انجام داده باشیم

سنت زیبا و ماندگار نوروز و آن چیزهایی که در آن مهم هستند را که پاس بداریم بهار بهانه‌ی خوبی‌ست تا به همراه طبیعت نو شدن را بیشتر از قبل تجربه کنیم و مسیر زندگی‌مان را با آگاهی و دانش، با عشق و مهربانی، با وفاداری و تعهد و شور و شوق ادامه دهیم تا لحظه‌ها و روزهای‌مان‌ را زندگی کنیم و به آنچه می‌خواهیم برسیم

آری بهار آغاز نو شدن است و نو شدن اندیشه‌ها و دل‌های‌مان, زندگیِ نویی را برای‌مان به ارمغان می‌آورد

خصوصیت بهار و سال نو, نو شدن و تازگی‌ست و این مهم‌ترین درسی است که می‌توانیم از آن بگیریم و همیشه آن را به خاطر داشته باشیم.

۱۴۰۳/۱/۳

منبع:

مأموریت+/ مقالات محمد کارگر مزرعه ملا