علی آن شعشعه ی سرمدی لم یزلی/ سید محمد حسین بهجت تبریزی
رسول خدا(ص) خطاب به امام علی(ع) فرمود: “یا علی ما عرف اللّه حق معرفته غیری و غیرک و ما عرفک حق معرفتک غیر اللّه و غیری/ ای علی! خداوند متعال را نشناخت به حقیقت شناختش جز من و تو، و تو را نشناخت آنگونه که حق شناخت توست جز خدا و من”. در جای دیگر رسول خدا(ص) فرمود: “یا علی لایعرف اللّه تعالی الّا انا و انت و لایعرفنی الّا اللّه و انت و لا یعرفک الّا اللّه و انا/ ای علی! خدا را نشناخت جز من و تو، و مرا نشناخت جز خدا و تو و تو را نشناخت مگر خدا و من”.
تا صورت پیوند جهان بود، علی بود/ تا نقش زمین بود و زمان بود، علی بود
آن قلعه گشایی که در قلعه ی خیبر/ برکند به یک حمله و بگشود، علی بود
آن گُرد سرافراز که اندر ره اسلام/ تا کار نشد راست نیاسود، علی بود
آن شیر دلاور که برای طمع نفس/ بر خوان جهان پنجه نیالود، علی بود
شاهی که ولی بود و وصی بود، علی بود/ سلطان سخا و کرم و جود، علی بود
هم آدم و هم شیث هم ایوب و هم ادریس/ هم یوسف و هم یونس و هم هود، علی بود
هم موسی و هم عیسی و هم خضر و هم الیاس/ هم صالح پیغمبر و داود، علی بود
در ظلمت ظلمات به سرچشمه حیوان/ هم مرشد و هم راهبر خضر، علی بود
داود که می ساخت زره با سر انگشت/ استاد زره ساز به داود، علی بود
مسجود ملایک که شد آدم ز علی شد/ در قبله محمد بد و مقصود، علی بود
آن عارف سجاد که خاک درش از قدر/ بر کنگره عرش بیفزود، علی بود
هم اول هم آخر و هم ظاهر و باطن/ هم عابد و هم معبد و معبود، علی بود
وجهی که بیان کرد خداوند در الحمد/ آن وجه بیان کرد و بفرمود، علی بود
عیسی به وجود آمد و فی الحال سخن گفت/ آن نطق و فصاحت که در او بود، علی بود
آن لحمک لحمی بشنو تا که بدانی/ آن یار که او نفس نبی بود، علی بود
موسی و عصا و ید بیضا و نبوت/ در مصر به فرعون که بنمود، علی بود
چندانکه در آفاق نظر کردم و دیدم/ از روی یقین در همه موجود، علی بود
خاتم که در انگشت سلیمان نبی بود/ آن نور خدایی که بر او بود، علی بود
آن شاه سرافراز که اندر شب معراج/ با احمد مختار یکی بود، علی بود
سرّ دو جهان پرتوی انوار الهی/ از عرش به فرش آمد و بنمود، علی بود
آنجا که جوی شرک نماید به حقیقت/ آن عارف و آن عابد و معبود، علی بود
جبریل که آمد زبر خالق بی چون/ در پیش محمد شد و مقصود، علی بود
آنجا که دویی شرک بود در ره توحید/ میدان که یکی بود که مسجود، علی بود
محمود نبودند مر آنها که ندیند/ کاندر ره دین احمد و محمود، علی بود
آن کاشف قرآن که خدا در همه قرآن/ کردش صفت عصمت و بستود، علی بود
این کفر نباشد، سخن کفر نه اینست/ تا هست علی باشد و تا بود، علی بود
آن شیر دلاور که برای طمع نفس/ بر خوان جهان پنجه نیالود، علی بود
هارون ولایت ز پس موسی عمران/ بالله که علی بود علی بود، علی بود
این یک دو سه بیتی که بگفتم به معما/ حقا که مراد من و مقصود، علی بود
سرو دو جهان جمله ز پیدا و ز پنهان/ شمس الحق تبریر که بنمود، علی بود
مولانا – دیوان شمس
عید سعید غدیر خم، عید ولایت و امامت را به تمام مسلمانان جهان تبریک می گوییم.
روابط عمومی مأموریت+
۱۳۹۶/۶/۱۸
مطالب مرتبط: