خط‌های موازی

دو خط ِموازی تا بی‌نهایت

مانندِ ریلِ قطار

کنارِ هم

به امیدِ رسیدن!

آه

تا بی‌نهایت

اما

شاید

دلیلِ بودنِ ما

عبورِ قطار بود!

و ما واسطه‌ای بودیم برای آن

تا او باشد برای رفتن و آمدن

برای رسیدن، برای رساندنِ مسافرها

آه

گاهی امان از حکمت‌ها

تاریخ نگارش شعر: ۱۴۰۲/۱۱/۹

منبع:

مأموریت+/ شعرهای محمد کارگر مزرعه ملا

شما اینجا هستید: مأموریت+/ محمد کارگر مزرعه ملا/ دفتر شعر