دقیقا وقتی به دنیا آمدیم, همه چیز از همان روزها شروع شد و صحنه‌ی زندگی جایی بود که در آن نقش‌مان را بازی می‌کردیم

هر کدام در جایی، در خانواده‌ای، یا حتی گاهی بدون داشتن خانواده که دست قسمتی از سرنوشت‌مان بود

از کودکی روز و شب‌ها را گذراندیم، با هم سن و سال‌های‌مان هم‌بازی شدیم؛ خندیدیم, گریه کردیم، افتادیم, بلند شدیم

فصل‌های مختلفی را دیدیم و در حال و هوای بی‌نظیر هر کدام‌شان قرار گرفتیم

آرام آرام بزرگ و بزرگ‌تر شدیم و صحنه‌ی زندگی نیز برای‌مان هیجان بیشتری به همراه داشت و روالش برای بسیاری از ما اینگونه بود

دوران تحصیل را هم تا مقطعی پشت سر گذاشتیم

هر کدام بر اساس شرایط و یا علایقی که داشتیم, به شغلی مشغول شدیم؛ درآمد به دست آوردیم، در برخی موفق بودیم، در برخی آنطور که می‌خواستیم موفقیتی نداشتیم

با افراد مختلفی آشنا شدیم، چیزهای زیادی از هم یاد گرفتیم، دوستی و رفاقت‌ها را تجربه کردیم؛ برخی ماندنی شدند, برخی رفتنی، ما هم هر کدام به دلایل و شرایطی گاهی ماندیم و گاهی رفتیم

سفر را تجربه کردیم و با فرهنگ‌ها و افراد مختلف همنشین و هم‌صحبت شدیم؛ طعم غذاهای مختلفی را چشیدیم، جاهای دیدنی و گویش‌ها و رسم و رسوم‌های متنوعی را دیدیم و تا حدودی آنها را یاد گرفتیم

و خیلی چیزها آموختیم و کلی تجربه کسب کردیم و رسیدیم به آنچه اکنون هستیم

اگر هم نوجوانی و این متن را می‌خوانی به مرور زمان با بخشی از این موارد مواجه می‌شوی و این چیزها در مسیر همه‌ی ما طبیعی است و وجود دارد, مخصوصا اگر بخواهی در صحنه‌ی زندگی حضور فعال و سازنده‌ای داشته باشی، هم موفقیت‌های ارزشمند و حس و حال بسیار خوبی را تجربه می‌کنی و هم ممکن است ناملایمات آزارت دهند, اما آن موفقیت‌ها و حس و حال بی‌نظیر در روز و شب‌ها و لحظه‌هایی که گاهی بسیار رویایی هستند می‌ارزد به دشواری‌هایی که بهای حضور داشتن و تأثیرگذار بودن در لحظه‌ها و روزهاست

هر یک از ما در هر سن و سال و هر کجای دنیا که هستیم صحنه‌ی زندگی هنوز هم برای‌مان حاضر و آماده‌ست

اینکه آن را چگونه می‌گذرانیم دست خودمان است، کارگردان فیلم زندگی, آنکه خالق همه چیز است از هر یک از ما خواسته تا لحظه‌ها و روزهای‌مان را با سبک زندگی سالم به خوبی بگذرانیم و به هر یک از ما نقشی را داده و شور و شوق انجام آن را هم در ما گذاشته است تا هم سرگرم شویم و هم تأثیرگذار باشیم، همه‌ی آنچه به آن نیاز داریم را هم که اولینش خودمان هستیم و بستگی دارد به آموخته‌ها، باورها و نوع نگرش‌مان و مهارت‌هایی که کسب می‌کنیم و آنها را مورد استفاده قرار می‌دهیم، چون “به قدرِ دانش خود هر کسی کند ادراک/ حافظ”

اینکه با توجه به آنها چگونه لحظه‌ها و روزهای‌مان را می‌گذرانیم، چه تأثیر و راه و روشی را برای دیگران در زمان حال و برای نسل آینده به‌جا می‌گذاریم، چقدر برای همنوعان‌مان هم مفید و الهام‌بخش خواهیم بود بستگی به خودمان دارد و کسانی که از آنها می‌آموزیم تا بتوانیم ضعف‌هایی که داریم را رفع کنیم و به نتایجی که می‌خواهیم برسیم، همانطور که امام علی(ع) فرموده‌اند: “روزها نامه‌های عمر شما هستند پس آنها را به بهترین عمل‌های خود جاویدان کنید”

صحنه‌ی زندگی هر یک از ما در تمام بخش‌ها^{*کودکی، نوجوانی، جوانی، بزرگ}‌^سالی* و ابعادش^{*شخصی، خانوادگی، کاری و اجتماعی*}، با تمام خاطراتی که برای‌مان می‌سازد وقتی معنایی داشته باشد بسیار عالی‌ست؛ اگر بتوانیم در مسیر درستی قرار بگیریم، هر روز لحظه‌های‌مان را به خوبی بگذرانیم و راه و روشی را به جا بگذاریم که در بلندمدت دیگران هم با افتخار بتوانند از آن بروند نقش‌مان را به خوبی بازی کرده‌ایم

وقتی در مسیری که تا جای ممکن می‌دانیم درست است استمرار و مداومت وجود داشته باشد آینده‌ی درخشانی را برای خودمان، همراهان و اطرافیان‌مان می‌سازد و نتایج بسیار خوب و عمیق و پایداری را در لحظه‌های حال و مخصوصا در آینده به همراه خواهد داشت و این نشان از تأثیرگذار بودن و حضور داشتن در لحظه‌ها و روزهای زندگی‌ست.

۱۴۰۳/۶/۲۳

منبع:

مأموریت+/ مقالات محمد کارگر مزرعه ملا