با یک نگاه او که رمزِ آفرینش است

آزاد شوم از این زندان مرا دگر بس است

ماندن به روی زمین به دستِ تدبیرِ عشق تا به کی؟

بهار دیگری در راه است اما دگر بس است، دگر بس است

– – –

^{پی نوشت: سال های بعدی ام را زیسته ام و این اضافه‌گی آزارم می دهد/ شهرام شیدایی}

۱۳۹۶/۱۲/۲۸

منبع:

مأموریت+/ شعرهای محمد کارگر مزرعه ملا