غمِ آن باده خورِ مست به خیر*منظور حافظ*
که همه خرقه ی زهد و ریا پارهِ کردِ بود
ما را پس از گُذر از میخانه ها
بر درِ خانه ی آن یارِ بی مثال انداخته بود
پی نوشت: جانم بگیر و جام می از دست من مگیر؛ ای مدعی هر آنچه دهی، نام ده مرا/ مقام معظم رهبری
۱۳۹۶/۱۲/۱۰
منبع:
مأموریت+/ شعرهای محمد کارگر مزرعه ملا