این بود زندگی…
1396-05-27
دیدار
1396-05-27

یادت می آید؟

یادت می آید

کوچک که بودیم

محدودیت برایمان معنایی نداشت

دوست داشتیم برویم و خود را بیندازیم در عمق هر ماجرا

دنیایی داشتیم برای خودمان:

می افتادیم، دوباره بلند می شدیم

گریه می کردیم، دوباره می خندیدیم

خسته می شدیم، دوباره می دویدیم

برایمان افتادن، گریه کردن و خسته شدن طبیعی بود

و فردا دوباره از نو.

بزرگ که شدیم

در چارچوب ها جا گرفتیم

در قوانینی که برای بزرگی مان وضع شد

چون اشتباهی کنیم دیگر آن را پای بچگی مان نمی نویسند

همه می گویند بزرگ شده ایم و حق اشتباه نداریم؛ نگویند هم از نگاه و رفتارشان پیداست

اما آیا این بود آن آینده ای که می خواستیم!؟

رویاهای زیبایمان در کدام مسیر مه آلود گم شدند!؟

کدام باد آنها را با خود برد!؟

چه شد آن هم شور و شوق بچگی برای ماجراجویی!؟، برای کشف ناشناخته ها!؟، برای رفتن در دل هر ماجرا!؟

عزیز، تو را نمی دانم

اما دنیای من هنوز پُر از رویاست

رویاهایی که به واقعی شدنشان باور دارم

تاکنون هم خیلی از آنها به واقعیت تبدیل شدند

فقط چند رویای بزرگ دیگر در راستای انجام مأموریتم در زندگی باقی مانده تا تکلیفم را با این دنیا یکسره کنم

و بعد به جاودانگیم بپیوندم

اما می خواهم به تو بگویم: تو نیز می توانی آنچه رویای آن را در کودکی در سر داشته ای و یا اکنون رویای آن را در سر داری را خلق کنی

ممکن است سخت باشد

ممکن است شکست بخوری

ممکن است مسخره بشوی

ممکن است به باد انتقاد گرفته شوی

اما بدان قسمتی از خلق رویاها همین هاست

این ها نیز جزء طبیعی خلق رویاها هستند

شنیده ای که گفته اند: بادبادک ها همیشه با باد مخالف اوج می گیرند!؟

دقیقا همین طور است؛

زیرو رو کنی دنیای انسان های موفق را، مخصوصا آنهایی که به موفقیت های بزرگی رسیده اند

پیدا نمی کنی فردی را که

رویایی نداشته

سختی نکشیده

شکست نخورده

مسخره نشده

مورد انتقاد قرار نگرفته

همه دچار این موضوعات بوده اند، هستند و خواهند بود

بیا و کودکیت را ادامه بده

آن را با بلوغ فکری ات ترکیب کن

و به رویاهایت رنگ واقعیت بزن

باور کن روزی که موفق شوی

به آن افتخار می کنی

و مایه افتخار می شوی

دغدغه های بی مورد دنیای امروز ممکن است تو را از رویاهایی که داشته ای و داری دور کنند اما تو این اجازه را به این دغدغه های بی مورد نده

کودکیت را در کنار عقل و آگاهی و رشد فکری ات ادامه بده

و رویاهایت را یکی پس از دیگری به واقعیت تبدیل کن

باور کن می توانی تا بشود.

۱۳۹۶/۵/۲۷

منبع:

مأموریت+/ مقالات محمد کارگر مزرعه ملا

کمپین"دست های مهربان" سایت مأموریت+.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *