آدم و زندگانِ مُرده
1398-02-30
نبودم
1398-02-30

چه دیدند؟

ذرّات جهان چه دیدند در تو!؟

که کوه در جای خود ماند و مات و مبهوتِ تو ماند

که زمین در مدارِ خود ساکن شد و مات و مبهوتِ تو ماند

که ماه رنگش پرید و مات و مبهوتِ تو ماند

کهکشان فارغ از ابعادِ زمین، در فضای کیهان، مات و مبهوتِ تو ماند

کیهان در فضای هستی، مات و مبهوتِ تو ماند

هستی در سِر ناسوت تو، مات و مبهوتِ تو ماند

سِر ناسوتِ تو هم، مات و مبهوتِ تو ماند

همه ذرّاتِ عالمِ کان و مکان، گوش به فرمانِ تواند

مات و مبهوتِ تواند

عاشقِ روی تواند

گوش به فرمانِ تواند

۱۳۹۷/۲/۱۸

منبع:

مأموریت+/ شعرهای محمد کارگر مزرعه ملا

کمپین"دست های مهربان" سایت مأموریت+.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *