نازمت حکیم سبزواری
که سرسبزی و در دل باغ داری
برابر با دلی با دل قرینی
کلیدِ قفلِ این اَسرار داری
میانِ انجمن حرف است و غوغا
تو از گفتن اَسرارِ می، پروا نداری
تو با ظاهرپرستان در ستیزی
سخن هایت شود چون رود جاری
شنیدم در دلم نجوایت ای دوست:
“محمد تو بکن خود رازداری
مکن اَسرارِ عشق را بیشتر فاش
که بد دل می شود در چشمش چو خاری”
۱۳۹۶/۱۲/۲۶
– – –
پی نوشت:
گر درِ میکده را پیر به عُشّاق گشود؛ پس از آن آرزوی فتح و ظفر باید کرد/ امام خمینی(ره)
منبع:
مأموریت+/ شعرهای محمد کارگر مزرعه ملا