سهم تو محفوظ است
1398-06-01
موفقیت در نگاه تو چه معنایی دارد؟
1398-06-01

پیدای پنهان

باور به تو مهم ترین کشفِ زندگی ست

تو که از همه به ما نزدیک تری

آفریدگارِ همه چیزی

بودنِ ما از تو معنا پیدا می کند

وجود داریم چون تو هستی

و برای ما به نظم درآورده ای همه چیز را

زندگی را، رنگ ها را، زیبایی ها را، شادی ها را

در موفقیت هایمان عاملِ اصلیِ رسیدن به خواسته هایمان می باشی چون مسبب الاسباب هستی

در سختی ها اولین کسی هستی که به کمکمان می آیی و سختی ها را آسان می کنی و گره ها را باز

در مسیرهای درخشانِ پیش روی آینده نیز کنارمان هستی

عزیز، حکیم، عظیم، رحیم، کریم

تو را به هر نام نیک و بزرگی می توان خواند

در این چند صباح عمر کمکمان کن به بیراهه نرویم و مسیرِ نورانیِ خود را ادامه دهیم

هر روز که بیدار می شویم

مشغولِ مشغله ها می شویم

تو کجای زندگی ما هستی؟

آیا فقط در ساعت های خاص که باید حُکمِ واجب را به جا آورد و تو را عبادت کنیم!

و یا نه

در هر لحظه از زندگی با تو هستیم و وجودت را در کنارِ خودمان احساس می کنیم!

در شادی هایمان که قابلِ وصف نیستند

در غم هایمان که گاهی بر روی دلمان سنگینی می کنند و با یاد تو از بین می روند

و تو در درونِ هر یک از ما هستی، اگر کشف شوی

این نکته بسیار مهم است: حتی نفت، گاز، طلا، الماس، آب و هر چیزِ با ارزشِ دیگری در درون زمین هستند، یوسف در دل چاه بود، علی (ع) با چاه سر و سّری داشت، انسان ها نیز برای کشفِ چیزهای مهم باید به درونِ خود و یا به درونِ هر چیز سفر کنند، چرا که چیزهای با ارزش همیشه در درون هستند نه در بیرون، حتی تو هم در درونِ قلب و فکر انسان هستی و آنقدر انسان می تواند عمیق شود که وقتی به این درجه از آگاهی رسید که درون خود و هر چیزی را کشف کرد می تواند در جایی بنشیند و در تمام آفاق سیر کند بی آنکه بخواهد ظاهرا در جایی حضور داشته باشد و یا بالعکس، به ظاهر دلخوش باشد، همیشه در سفر باشد اما آنچه باید در سفر به فکر، روح و جسم او تازگی بدهد را دریافت نکند

سرآغاز توجه به درون و کشفِ چیزهای با ارزش نوع و نحوه ی فکر کردنِ ماست

به قولِ خانمِ یکی از دوستانم:”فرق بین آدما طرز فکرشونه”

و این گفته کاملا درست است، همه ما انسان ها آنطور زندگی می کنیم که فکر می کنیم

در روزگاری که هر کس جهان بینی خودش را دارد، باورهای خودش را دارد و به شدت از آنها دفاع می کند، چگونه می توانم خود را قانع کنم که نگویم: “نرسیدن به تو اوجِ اشتباه است”

اینکه تو را در زندگی خود کشف کنیم یا نه، اینکه تو همیشه همه جا همراهمان باشی و یا نه، باز به طرز فر ما بستگی دارد

شاید یک لحظه دوری از تو باعث شود داستانِ آدم و حَوّا بارها و بارها این بار بر روی زمین برای هر یک از ما تکرار شود

ما انسان هایی هستیم که طبقِ یک اشتباهِ آدم و حَوّا از بهشت به زمین تبعید شده ایم

او آدمِ این حَوّا نبود!؟ چرا بود، اما ما آدمِ که هستیم؟ باید مراقب باشیم این بار شیطان مثلِ داستانِ آدم و حَوّا که باعث شد به زمین بیایند این بار گول او را به وعده ی یک چیز واهی نخوریم که دوباره این بار از زمین به جایی بدتر از آن یعنی جهنم راهنماییمان نکند

اما اینکه بعد از این عمر کجا باشیم، در بهشت و یا جهنم و در این آزمون بر روی زمین موفق باشیم یا نه، به نیت هایی که داریم و کارهای درست و اشتباهی که انجام می دهیم بستگی دارد، یعنی خودمان مسئول زندگی خودمان هستیم

اگر تو را  در فکر خود، در قلب خود، در درون خود، در زندگی خود کشف کنیم و همیشه با تو باشیم، اگر درس بگیریم، تکرارِ یک اتفاقِ اشتباه برای ما معنایی ندارد

بهترین و اصل ترین چیزها را در کنار تو تجربه می کنیم

در نهایت

ما با تو کامل می شویم

رودهایی هستیم که با تو دریا می شویم

عمیق، عظیم، تأثیرگذار، زیبا و آرامش بخش

 

۱۳۹۸/۶/۱

منبع:

مأموریت+/ مقالات محمد کارگر مزرعه ملا

 

 

 

 

کمپین"دست های مهربان" سایت مأموریت+.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *