با دنیای بیشترِ مردمانِ اطرافش بیگانه بود

چراکه مثل آنها نبود

صدای ضبطِ صوتِ اتومبیلی که مشخص بود جوانی آن را می راند را از خیابان شنید و یادِ سال های دوری افتاد که با برادرش کمی از این کارها انجام می دادند، اما دوران آن کارها برای او و برادرش برای همیشه به سر رسیده بود و آنها عاقل تر شده بودند

در این سال ها، تمام آنچه از زندگی می خواست بفهمد این بود که: “چه کارهایی را باید در زندگی اش انجام دهد تا به موفقیتی که شایسته ی آن است برسد” و این مورد باعث شده بود با خیلی از چیزها و افراد بیگانه باشد

بیگانه بود با افراد منفی باف

با افرادی که دیگران را در هر کاری مُقصر می دانند و خود را در زندگی، جامعه و محیط پیرامون خود هیچ مسئول نمی دانند

با افرادی که ظاهربین هستند

با افرادی که محکم به دنیا چسبیده اند و فکر می کنند عمر نوح دارند

با افرادی که فقط در فکر اضافه نمودن به ثروت خود هستند و از آن، فقط در منافع شخصی شان استفاده می کنند، نه گره گشایی از مسائلِ دیگران

بیگانه بود با افرادی که به علم و دانش توجهی ندارند

با افرادی که به خداوند باور ندارند و یا دارند و خدا را تنها در ظاهر عبادت می کنند

با افرادی که شادی خوب را بد می دانند و شادی بد را خوب

با افرادی که در عظمت هستی تفکر نمی کنند و ساده از کنار هر چیزی می گذرند

بیگانه بود با افرادی که خوب را بد و بد را خوب می دانند و معرفی می کنند

با افرادی که ظلم می کنند و یا نسبت به ظلم بی تفاوت هستند

با افرادی که آینده نگر نیستند و تنها حال را می بینند و بس

با افرادی که زمانشان را به بطالت می گذرانند و هیچ هدف مهمی را در زندگی دنبال نمی کنند

مانند آنها نبود اما در میان آنها بود ولی مراقب بود مثل آنها نباشد و نشود^{*در میان مردم باش اما با مردم نباش/ امام علی(ع)*}

هرگاه با افراد نابهنجار روبرو می شد، رجوع می کرد به چند آیه از سوره های قرآنِ عظیم:

“بگو: ای اهل کتاب، در دین خود به ناحق غلو نکنید و از پی خواهش‌های آن گروه که خود پیش از این گمراه شدند و بسیاری را گمراه کردند و از راه راست دور افتادند نروید/ مائده- ۷۷

بگو^{*ای پیغمبر*:} هرگز مردم پاک و ناپاک یکسان نخواهند بود هر چند^{*در جهان*} بسیاریِ پلیدان تو را به شگفت آرد. پس ای خردمندان از خدا بترسید، باشد که رستگار شوید/ مائده- ۱۰۰

و^{*ای رسول*} حکایت ابراهیم را بر امت بیان کن. هنگامی که با پدر^{*یعنی عمو، زیرا پدران پیغمبران همه موحّدند*} و با قومش گفت: شما چه معبودی را می‌پرستید؟. جواب دادند که ما بتهایی را می‌پرستیم و ثابت بر پرستش آنها بوده و هستیم. ابراهیم گفت: آیا هر گاه این بتهای جماد را بخوانید سخن شما را می‌شنوند؟. یا به حال شما هیچ سود و زیانی توانند داشت؟. گفتند:^*نه* بلکه ما پدران خود را بر پرستش این بتان یافته‌ایم^{*و هر چند جماد بی‌اثری باشند می‌پرستیم*}/ شعراء- ۶۹ تا ۷۴

و اگر پیروی از اکثر مردم روی زمین کنی تو را از راه خدا گمراه خواهند کرد، که اینان جز از پی گمان^{*و هوا و هوس*} نمی‌روند و جز اندیشه باطل و دروغ چیزی در دست ندارند/ انعام- ۱۱۶″

یکی از عوامل موفقیتِ افراد موفق این است که همرنگ جماعت نشده اند، آنها مسیرِ مخصوص به خودشان را ادامه داده اند و به موفقیت های بزرگی رسیده اند و این مسیر همچنان همین گونه خواهد بود و موفقیت و رسیدن به اهداف بزرگ سهم اینگونه افراد است

همانطور که با افرادِ ناب و یگانه، مسیر موفقیت را ادامه می داد، به منزل ابدی خویش نیز فکر می کرد که باید پس از این جهان به آن می رسید.

از هستی‌ خویشتن گُذر باید کرد؛ زین دیو لعین، صرف نظر باید کرد

گر طالب دیدار رُخ محبوبی‌؛ از منزل بیگانه سفر باید کرد/ امام خمینی(ره)

۱۳۹۷/۹/۲

منبع:

مأموریت+/ مقالات محمد کارگر مزرعه ملا